توسعه از دید مهندس موسوی

«خاطرم هست یک شب وقتی که از روزنامه جمهوری اسلامی به خانه بر می گشتم، سوار تاکسی شدم. یکی از مسافرها پنج تایی ماهی خریده بود. همه گرم صحبت بودیم که یکی از مسافرها که بوی ماهی را فهمیده بود، از صاحب ماهی ها سوال کرد که ماهی خریدی؟ از کجا؟ چند؟ مسافری که ماهی داشت بی اختیار و تحت تاثیر همان روحیه ایثار دست کرد در پلاستیک و ماهی ها را میان مسافرها و راننده تقسیم کرد و خود هم یک ماهی به خانه برد. همچنین راننده هم از مسافرها پول نگرفت. جامعه آرمانی توسعه گرا یعنی همین.»

جملات بالا خاطرات آخرین نخست وزیر ایران است بعد از انقلاب یعنی آقای میرحسین موسوی. مهندس موسوی انسان سالم و هنرمندی است و با طبع لطیف ولی نگاهش به مسایل اقتصادی و توسعه سخت غیرواقع بینانه. خاطراتش منو یاد بچگی هام انداخت که آرزو میکردم جاذبه زمین وجود نداشت و من میتونستم با کبوترها پرواز کنم.

این خاطره را از وبلاگ علی حق دزدیدم. قبلا شنیده بودم ولی باورم نشده بود.