در ایران مردان و زنان گمنامی هستند که بی ادعا زحمت میشکند و آبادانی کشور مدیون آنهاست. مرحوم تیمسار خلبان مهدی دادپی از جمله این مردان بزرگ بود که در زمان جنگ با فداکاری برای حفظ ایران جنگید و بعد از جنگ به چیزی غیر از سربلندی و آبادانی کشورش فکر نمیکرد. فرمانده خلبانهای در حال آموزش در آمریکا بعد از انقلاب برای بازگشت و خدمت به وطن لحظه ای درنگ نکرد و فرماندهی پایگاههای شکاری بوشهر و مهرآباد در زمان جنگ را بر عهده داشت. مرد بزرگی که همواره از همقطاران شهیدش یاد میکرد و بعد از جنگ و بعد از بازنشستگی از ارتش زندگی خود را وقف آموزش و کمک به تهیدستان کرد. با تمام کمبودها و تحریمها شرکتهای هواپیمایی ساها و کیش ایر و … را مدیریت کرد و به آموزش جوانان هم پرداخت و تمام عواید فعالیتهایش را هم به بنیاد خیریه ای میبخشید برای کمک به فقرا.متاسفانه روز گذشته در سانحه هواپیمایی مشهد مرحوم دادپی ازمیان ما رفت.
دوست خوبمان علی دادپی در سوگ از دست دادن پدر بزرگوارش نشسته. پدر بزرگواری که افتخار ایران و کشورش بود. آرزوی صبر میکنم برای علی و خانواده محترمش.
ژوئیه 25, 2009 در 7:38 ب.ظ. |
ممنون از لطفت پویان جان
ژوئیه 26, 2009 در 10:19 ق.ظ. |
ژانویه 7, 2011 در 9:36 ب.ظ. |
[…] مطلب پویان در این مورد […]
جون 26, 2013 در 7:54 ب.ظ. |
[…] مطلب پویان در این مورد […]